Ναρκωτικές ουσίες και η ιστορία τους

Στη πραγματικότητα οι ναρκωτικές ουσίες είναι πολλές, μερικές από αυτές είναι πιο γνωστές από άλλες όπως το αλκοόλ. Ποια είναι όμως η ιστορία μερικών από αυτές; Κάποιες έχουν μακρά ιστορία εφόσον από τα πρώτα χρόνια του ανθρώπινου πολιτισμού έχει αποδειχτεί η ύπαρξη αυτών των ουσιών ή παραπλήσιων προϊόντων. Ενώ άλλες πολύ πιο πρόσφατες.

Ας ξεκινήσουμε από το αλκοόλ. Από την αυγή του αιγυπτιακού πολιτισμού υπήρχαν ποτά που ήταν προϊόν ζύμωσης (δηλαδή αλκοολούχα ποτά), στη Κίνα το 7000 Π.Χ. έχουν παρατηρηθεί στοιχεία τα οποία δίνουν αποδείξεις που δείχνουν ότι νεολιθικοί άνθρωποι κατανάλωναν οινοπνευματώδη ποτά. Αργότερα το 3000Π.Χ. με 2000 Π.Χ. στην Ινδία θα δημιουργηθεί ένα ποτό, το λεγόμενο «σούρα» το οποίο θα παρασκευάζετε από απόσταξη ρυζιού. Στη Βαβυλώνα λατρευόταν η θέα του κρασιού από το 2700Π.Χ. άρα για να υπήρχε θεά του κρασιού θα υπήρχε και κρασί. Ερυθρόδερμοι πολιτισμοί κατά την προ-κολομβιανή εποχή (δηλαδή πριν από την άφιξη του Χριστόφορου Κολόμβου το 1492 στην Αμερική) κατανάλωναν αλκοολούχα ποτά. Στη περιοχή των Άνδεων αλλά και στη νότια Αμερική παράγονταν αυτά τα ποτά που είχαν υποστεί ζύμωση οι πρώτες ύλες αυτών ήταν καλαμπόκι, σταφύλια ή μήλα και ονομαζόταν «τσίκα». Ωστόσο η πρώτη καταγεγραμμένη παραγωγή αλκοόλης από απόσταξη οίνου έγινε από τους αλχημιστές της Σχολής του Σαλέρνο το 12ο αιώνα. Το 16ο αιώνα η χρήση του αλκοόλ ήταν διαδεδομένη για τις ιατρικές και απολυμαντικές τους ιδιότητες και ονομάζονταν «οινόπνευμα». Στης αρχές του 18ου αιώνα, το Βρετανικό κοινοβούλιο θέσπισε ένα νόμο που ενθάρρυνε τη χρήση δημητριακών για την παρασκευή αποσταγμένων ποτών. Το αποτέλεσμα αυτού του νόμου ήταν ότι τα φθηνά ποτά κατέκλισαν την αγορά της Βρετανίας και έφτασαν στο απόγειο της κατανάλωσης αλκοόλ στα μέσα του 18ου αιώνα. Στη Βρετανία, η κατανάλωση τζιν έφτασε τα 81 εκατομμύρια λίτρα και ο αλκοολισμός εξαπλώθηκε ευρέως και μαζί του όλες οι δυσάρεστες συνέπειες. Ύστερα από αυτό το 19ο αιώνα έφερε μια θετική αλλαγή στη στάση των πολιτών απέναντι στο αλκοόλ λόγο του αντιαλκοολικού κινήματος το οποίο προωθούσε την εγκρατή χρίση του. Κίνηση που τελικά αποτέλεσε μια ώθηση για την πλήρη απαγόρευσή του. Το 1920 θεσπίστηκε ένας νόμος από τις ΗΠΑ ο οποίος απαγόρευε την παρασκευή, την πώληση, την εισαγωγή και εξαγωγή των οινοπνευματωδών ποτών. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να καταγραφεί ραγδαία αύξηση του παράνομου εμπορίου αλκοολούχων ποτών μέχρι που το 1933, άρθηκε η απαγόρευση του αλκοόλ. Σήμερα η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών είναι νόμιμη στης περισσότερες χώρες τους κόσμου. Αντιθέτως άλλες πιο βαριές ναρκωτικές ουσίες όπως η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη και οι περισσότερες ευτυχώς παραμένουν παράνομες.
Οι χρήστες κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης και μεθαμφεταμίνης κάνουν χρίση της ουσίας εισπνέοντάς τη, καπνίζοντάς τη ή με τη χρήση σύριγγας. Επίσης υπάρχουν και χάπια από τα οποία οι χρήστες παίρνουν μικρές δόσης αυτής της ουσίας. Η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη είναι μια μορφή μεθαμφεταμίνης. Η εξωτερική εμφάνιση της είναι η εξής : μοιάζει με μικρά κομμάτια γυαλιού ή με λαμπερά ασπρογάλαζα κομμάτια πέτρας. (φωτογραφία δεξιά)

Η ιστορία της μεθαμφεταμίνης με σχέση την ιστορία του αλκοόλ είναι πολύ νέα εφόσον η αμφεταμίνη παρασκευάστηκε αρχικά στη Γερμανία το 1887 Μ.Χ. Η μεθαμφεταμίνη η οποία είναι ισχυρότερη και παράγεται με μεγαλύτερη ευκολία και σε μεγαλύτερες ποσότητες από την αμφεταμίνη δημιουργήθηκε στην Ιαπωνία το 1919Μ.Χ. και ο κύριος σκοπός χρήσης ήταν ιατρικός π.χ. για τη θεραπεία του άσματος. Η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη λόγο της υδρόλυτης ιδιότητας (δηλαδή διασπώνται οι χημικοί δεσμοί με προσθήκη νερού) που έχει μπορούσε να χορηγηθεί εύκολα με ένεση. Κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η μεθαμφεταμίνη χορηγήθηκε πολλές φορές και από τα δυο στρατόπεδα στους στρατιώτες για να τους κρατήσουν άγρυπνους και σε εγρήγορση. Μάλιστα μεγάλες ποσότητες μεθαμφεταμίνης δίνονταν Ιάπωνες πιλότους καμικάζι πριν από τις αποστολές αυτοκτονίας(αριστερά)

. Μετά το τέλος του πολέμου τα αποθέματα μεθαμφεταμίνης τα οποία προορίζονταν για στρατιωτική χρήση στην Ιαπωνία διατέθηκαν στο κοινό με θλιβερό και αναμενόμενο αποτέλεσμα, η ενδοφλέβια χρήση μεθαμφεταμίνης να πάρει επιδημικές διαστάσεις. Σε όλη τη δεκαετία του 1950 η μεθαμφεταμίνη χορηγείται με συνταγή γιατρού ως διαιτητικό βοήθημα και για την καταπολέμηση της κατάθλιψης. Λόγο της εύκολης πρόσβασης που είχαν οι πολίτες σε μεθαμφεταμίνη χρησιμοποιήθηκε ως παραϊατρικό διεγερτικό από πολλές ομάδες ανθρώπων μερικοί από αυτούς ήταν σπουδαστές κολεγίων, οδηγούς φορτηγών και αθλητές και έτσι διαδόθηκε η χρήση του ναρκωτικού. Αυτή η εικόνα επιδεινώθηκε δραματικά στη δεκαετία του 1960 καθώς η αυξημένη διαθεσιμότητα της ενέσιμης μεθαμφεταμίνης, αύξησε και τη χρήση. Έπειτα το 1970 η Αμερικανική κυβέρνηση ποινικοποίησε τη χρήση της στο μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων. Φυσικά αυτό έδωσε σε συμμορίες την ευκαιρία να πουλάνε μεθαμφεταμίνη παράνομα. Συγκεκριμένα συμμορίες μοτοσικλετιστών πήραν τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της παραγωγής και διανομής του ναρκωτικού. Η μεθαμφεταμίνη γνώρισε πολλούς χρήστες σε αγροτικές κοινότητες διότι κόστιζε λιγότερο από τη κοκαΐνη που προφανώς δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά. Στη δεκαετία του 1990 οι μεξικανικές συμμορίες διακίνησης ναρκωτικών ιδρύουν μεγάλα εργαστήρια παρασκευής στην Καλιφόρνια. Ενώ αυτά τα ογκώδη εργαστήρια μπορούν να παράγουν 25 κιλά ουσίας σε ένα μόνο Σαββατοκύριακο δηλαδή σχεδόν 88 κιλά σε μόλις μια εβδομάδα , μικρότερα ιδιωτικά εργαστήρια έχουν ξεπηδήσει σε κουζίνες και διαμερίσματα, δίνοντας στο ναρκωτικό ένα από τα ονόματά του, «stove top». Από εκεί και πέρα διαδόθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ευρώπη, μέσω της Δημοκρατίας της Τσεχίας. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος του ναρκωτικού που είναι διαθέσιμο στην Ασία, παράγεται στην Ταϊλάνδη, στη Μιανμάρ και στην Κίνα.

Πηγή :http://gr.drugfreeworld.org/home.html
Συγγραφέας : Αλεξίου Δημήτριος

Διαβάστε περισσότερα για το άρθρο ->

Καθηγητής vs Φοιτητή

Βρήκα τυχαία στο διαδίκτυο το διάλογος ενός άθεου καθηγητή με έναν φοιτητή του που πραγματικά αξίζει να το διαβάσετε! Η συνομιλία αυτή έχει όντος γίνει.

Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;

Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.

Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;

Φοιτ.: Φυσικά.

Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;

Φοιτ.: Ναι

Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους.ωΠού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;

Φοιτ.: ...

Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;

Φοιτ.: Όχι.

Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;

Φοιτ.: Ο...Θεός...

Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Άρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;

Φοιτ.: ...

Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;

Φοιτ.: Μάλιστα.

Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα δημιούργησε;

Φοιτ.: ...

Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;

Φοιτ.: Όχι, κύριε.

Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;

Φοιτ.: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.

Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου; Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.

Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.

Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;

Καθ.: Ναι.

Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;

Καθ.: Ναι.



Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.

Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...

Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;

Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;

Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως... Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.

Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;

Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.

Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;

Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου, καθηγητά. Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;

Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.

Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη; Καθ.: ...

Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;

Καθ.: ...

Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;

Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.

Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.

Πηγή : http://tsekouratoi.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα για το άρθρο ->

Αντιύλη

Οτιδήποτε υπάρχει στη Γη είναι δημιούργημα σωματιδίων ύλη, ωστόσο πρόσφατα ερευνητές παγκοσμίως έχουν ανιχνεύσει μια ‘καινούρια’ ομάδα σωματιδίων τη λεγόμενη αντιύλη. όμως τι διαφορετικό έχει η αντιύλη από την ύλη; απλά η αντιύλη είναι κάτι σαν το καθρέφτη της ύλης. Δηλαδή ένα άτομο αντιύλης είναι φορτισμένο αντίθετα σε σχέση ενός ατόμου ύλης. Η εικόνα δεξιά δείχνει ακριβώς αυτό σε ένα άτομο Υδρογόνου και Αντί-Υδρογόνο.

 




       Το Υδρογόνο έχει στο πυρήνα πρωτόνια και σε τροχιά γύρω από το πυρήνα ηλεκτρόνια. Αντιθέτως το Αντί-Υδρογόνο έχει στο πυρήνα αντί-πρωτόνια και σε τροχιά Ποζιτρόνια.
Ωστόσο πώς θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε την αντιύλη; Όταν ύλη και αντιύλη βρίσκονται σε κοντινή απόσταση αλληλοεξουδετερώνονται και μετατρέπονται σε καθαρή ενέργεια. Η αντίδραση 1 kg αντιύλης με 1 kg ύλης θα παρήγαγε 1.8×1017 J ενέργειας (Σύμφωνα με την εξίσωση E=mc2). Σε αντίθεση, η καύση ενός χιλιόγραμμου πετρελαίου παράγει 4.2×107 J και η πυρηνική σύντηξη ενός χιλιόγραμμου υδρογόνου θα παρήγαγε 2.6×1015 J. Αυτό σημαίνει ότι η αντιύλη θα μπορούσε να γίνει το απόλυτο καύσιμο. Δυστυχώς μέχρι σήμερα η δημιουργία αντιύλης στο εργαστήριο απαιτεί πολύ περισσότερη ενέργεια από ότι μας δίνει η εξουδετέρωση της με την ύλη. Αφού η δημιουργία γίνετε με τη βοήθεια τεράστιων επιταχυντών σωματιδίων (εικόνα δεξιά) που απαιτούν πολύ μεγάλη
τροφοδότηση ηλεκτρισμού. 

Αναπάντητο Ερώτημα


Ως γνωστόν στην επιστήμη όταν απαντάς μια ερώτηση προκύπτουν δέκα νέες ερωτώσης έτσι και με την αντιύλη. Με βάση τη θεωρία της γενεαλογικής έκρηξης πιο γνωστή και σαν θεωρία του Big Bang (μεγάλης έκρηξης) τη στιγμή της γέννησης του σύμπαντος ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης απλωθήκαν στο χώρο. Όμως όπως είπα πιο πάνω όταν η αντιύλη και ύλη βρίσκονται κοντά αλληλοεξουδετερώνονται. Παρόλα αυτά πώς γίνετε μέχρι και σήμερα να επικρατεί η ύλη; Αυτό είναι ένα από τα πολλά ερωτήματα που δημιουργούνται, να κάτι που κάνη την Αντιύλη τόσο συναρπαστική!

 

! Συγγραφέας : Δημήτρης Αλεξίου.

Διαβάστε περισσότερα για το άρθρο ->

Human Immunodeficiency Virus (HIV)

Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε προσεκτικά την ιστορία του HIV ο οποίος προκαλεί το AIDS.

Η ιστορία της ανακάλυψης του HIV

Ο ιός ανακαλύφθηκε το 1983 από τον Γάλλο επιστήμονα Luc Montagnier

(φωτ. Αριστερά), ενώ ένα χρόνο αργότερα ανακαλύφθηκε και από τον Αμερικανό ερευνητή (φωτ. κάτο Δεξιά) , Robert Galloοι οποίοι διεκδίκησαν τα εύσημα της ανακάλυψης. Μάλιστα το 1987 η διαμάχη πέρασε σε πολιτικό επίπεδο αφού και οι δύο ερευνητικές ομάδες διεκδικούσαν ισοδύναμα τα πρωτεία για αυτή τους την ανακάλυψη. Ωστόσο μετά από έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 1991 απέδειξε ότι τα δείγματα του αμερικανού Robert Gallo ανήκαν στη πραγματικότητα στον Luc Montagnier, Επίσης το 1994 η κυβέρνηση τον ΗΠΑ παραδέχτηκε ότι ο Γάλλος επιστήμονας και η ερευνητική του ομάδα έπρεπε να πάρει τα εύσημα όσο αφορά την ανακάλυψη του ιού. Έτσι το 2008 το ινστιτούτο Karolinska απένειμε το βραβείο Νόμπελ στους Montagnier και Sinoussi για την ανακάλυψη του HIV. Ενώ δήλωσε ότι με τα την ανακάλυψη του, άλλες ομάδες επιστήμων βοήθησαν στην απόδειξη του HIV ως την αιτία του AIDS.

Η δημιουργία του HIV